Over doorvragen gesproken…..

Toen ik autorijlessen had, zei mijn instructeur vaak: verwacht het onverwachte… Daar moet ik vaak aan denken als ik met hoogbegaafde kinderen bezig ben. Regelmatig geef ik het ook als tip mee aan ouders, leerkrachten. Het is altijd weer verrassend welke redenering achter gedrag zit. Door er naar te vragen en oprecht naar te luisteren, gaat er een wereld voor je open.

Zo ging een moeder naar de supermarkt om boodschappen te doen maar de supermarkt was gesloten in verband met een stroomstoring. Een aantal dagen later gaat zij weer op pad met haar zoon van 7 jaar naar de supermarkt om boodschappen te doen. Hij mag vleeswaren uitzoeken. Hij loopt naar de koeling en bestudeert het aanbod. Als moeder vraagt of hij een keus heeft gemaakt, geeft hij aan geen vleeswaren te willen. Moeder vraagt door waarom hij de vleeswaren zo bestudeert en krijgt als antwoord: er zit waarschijnlijk schimmel op ?! Moeder vraagt door en dan komt de aap uit de mouw: door de stroomstoring is de koeling uitgevallen daardoor kan er schimmel zitten op de vleeswaren. Nadat moeder uitgelegd heeft dat er dan noodvoorzieningen zijn om dit probleem op te lossen, kiest hij zijn favoriete vleeswaren.

Een andere jongen heeft na veel overleg tussen school en ouders een programma aanbod met uitdaging: een plusgroep. Op de ochtend van de plusgroep zou hij echter ook gaan hulplezen met 2 kinderen uit een lagere groep.  Paniek in de tent! Hij kan niet naar de plusgroep want hij moet gaan lezen. Moeder zegt dat hij niet alles kan in het leven en dat er keuzes gemaakt moeten worden. Hij had aangegeven graag naar de plusgroep te willen dus dat moet het dan worden. Moeder uit bij mij haar onvermogen om hem te begrijpen. Samen gaan we beredeneren wat mogelijkheden voor zijn gedrag kunnen zijn. Ik hoor het kwartje vallen bij moeder als ik benoem dat hij wel graag naar de plusgroep wil maar ook zijn leeskinderen niet in de steek wil laten. Hij weet dat ze op hem rekenen. Het voelt onrechtvaardig om hen te laten zitten zonder leesmaatje en afspraak is afspraak. Ja, zo kent ze haar zoon wel. Vol goede moed gaat ze met hem bespreken hoe dit goed op te lossen is zodat hij volop kan gaan genieten van zijn plusgroep en de kinderen door kunnen gaan met lezen omdat ze een ander leesmaatje hebben.

Verwonder je over de oorspronkelijkheid en ontdek dat daar vaak ook de openingen voor stappen in gedragsverandering liggen!